TEVBE

 

Tevbe, sözlükte rucû etmek, dönmek demektir. Din örfünde ise, işlenmiş bir günaha pişman olup, bir daha işlemiyeceğine dair Allah'a söz vermek ve O'ndan af dilemektir.

Tevbe, Cenab-ı Hakk'ın biz kullarına bir lütfudur. İşlediğimiz günahlarından kurtulmanın yoludur.

İnsanın yaptığı günah için tevbe kapısı açık tutulmuştur.

Peygamberlerden başka hiç kimse ma'sum değildir. Günah işleyebilir. Nitekim Peygamberimiz:

" Ademoğlunun hepsi günah işler. Günah işleyenlerin en hayırlısı ise tevbe edenlerdir ." buyurmuş insanın hatasız olamayacağını bildirmiştir.

İnsanın hatasının çokluğu onu ümitsizliğe düşürmemeli, yaptığı hatalardan pişmanlık duyarak Allah'a yönelmesi halinde Cenab-ı Hakk'ın tevbesini kabul etmek suretiyle kendisini bağışlayacağını bilmelidir. Nitekim Kur'an-ı Kerim'de şöyle buyurulmuştur.

" Allah, kullarından tevbeyi kabul eden, kötülükleri bağışlayan ve yaptıklarınızı bilendir "

Tevbe, allah'ın emridir. İşlediğimiz günahlar için tevbe etmemizi Cenab-ı Hak emrediyor.

Kur'an-ı Kerim'de şöyle buyuruluyor:

" Ey müminler, hepiniz, Allah'a tevbe ediniz ki felah bulusınız ."

" Ey iman edenler, bir daha (günaha) dönmeyecek tevbe ile tevbe ediniz "

Peygamberimizde;

" Ey insanlar! Allah'a tevbe edin ve O'ndan mağfiret dileyin, ben günde yüz kere tevbe ediyorum " buyurmuştur.